Καλαθοπλεκτική

Η καλαθοπλεκτική είναι από τους αρχαιότερους κλάδους της λαϊκής χειροτεχνίας. Τα καλάθια, σε διάφορα μεγέθη και σχήματα (καλάθι, κοφίνι, πανέρι), εξυπηρέτησαν στο παρελθόν αλλά ακόμη και σήμερα τις ανάγκες των ανθρώπων για μεταφορά και φύλαξη γεωργικών προϊόντων, ζυμαρικών, ειδών ρουχισμού, καρπών και άλλων πραγμάτων.

Η κατασκευή των καλαθιών από τον καλαθά γίνεται συνήθως την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Τα υλικά που χρησιμοποιεί ο καλαθάς είναι ευλύγιστα κλαδιά ή τρυφεροί βλαστοί (βίτσες) από σχίνο, λυγαριά, μυρτιά και καλάμι ή βούρλα που βρίσκει στις όχθες των  ποταμών, ενώ τα εργαλεία του είναι το τριτσέτο (καμπυλωτό μαχαίρι) και το σουβλί που το χρησιμοποιεί ιδιαίτερα στην κατασκευή των τουπιών (πλεκτά μικρά δοχεία για τυροκομική).

Αφού κόβει τις βίτσες ο καλαθάς, τις αφήνει να ξεραθούν και πριν αρχίσει το πλέξιμο τις βάζει στο νερό για 4 ημέρες να γίνουν πιο ευλύγιστες. Με αυτές πλέκει τον πάτο του καλαθιού και χωρίς να τις κόψει τις χρησιμοποιεί σαν στημόνια για να πλέξει πάνω τους το πλάι του καλαθιού με καλάμι, το οποίο αρχικά το καθαρίζει και το σκίζει σε πολλές λεπτές λωρίδες τις οποίες μουσκεύει. Στο τελείωμα, με τις ίδιες βίτσες που ξεκινούν από τον πάτο, πλέκει το «χέρι» και τα «χείλια» του καλαθιού.

Τα χειροποίητα καλάθια που είναι φτιαγμένα με φυσικά υλικά, είναι μοναδικά, οικολογικά, έχουν μεγάλη αντοχή στο χρόνο, εξυπηρετούν ανάγκες της καθημερινής ζωής, ενώ διακοσμούν παραδοσιακές οικίες, ξενοδοχεία, καταστήματα, αγροκτήματα και χώρους ανάδειξης λαϊκών τεχνών.
Καλαθάς: Απόστολος Κολιοραδάκης ( Άνω Βιάννος Ηρακλείου Κρήτης)